.png)
.png)
.png)
آیین نامه سازه های فضاکار
(بخش اول)
پیشگفتار
سازه های فضاکار، گروهی از سازه ها هستند که دارای رفتار مسلط سه بعدی بوده ، معمولا درخور تولید صنعتی
انبوه بوده و در این حالت قیود فنی و اقتصادی را با تلفیق مناسبی از مفاهیم سازه ای، اصول ایمنی ، دیدگاه های
زیبایی شناختی و جنبه های اقتصادی ارضا می نمایند.
متداول ترین کاربرد سازههای فضاکار در ساخت پوشانه های بناهایی است که در آنها عملکرد ساختمان ایجاب می
نماید که دارای دهانه آزاد نسبتاً بزرگ در دو جهت متعامد باشند.
بدیهی است که این نوع از سازه های فضاکار در استادیوم های ورزشی و تالارهای اجتماعات، نمایشگاه های
چندمنظوره، مراکز فرهنگی و هنری، مصلی ها و مساجد، آشیانه های هواپیما ها، سالن های صنعتی، انبار های
وسیع و انواع پایانه های مسافر بری کاربرد فراوان دارند. در ایران به این گونه سازه ها نیاز فراوان و روبه
تزایدی وجود دارد و بهترین پاسخ برای چنین کاربردی، بدون شک سازه های فضا کار می باشند ولی متاسفانه از
این قابلیت ها به نحو شایسته ای در کشور بهره گیری نشده است.
آیین نامه سازه های فضاکار
(بخش دوم)
سرفصل های کلی و جزیی
طی جلسات کمیته تدوین، بحث و تبادل نظر مبسوطی در زمینه چارچوب های اصلی ( بخش ها ) و فصل های
اصلی و زیرفصل ها به عمل آمد. پس از تصویب پیکربندی اصلی، در ارتباط با هر بخش، نظریات اعضای محترم
کمیته تدوین ثبت و بر اساس جمیع نظریات که خوشبختانه متفرق نبوده و به سرعت همگرا می شدند، فصول و
سرفصل های مربوط به آن بخش توسط دبیرکمیته تدوین به اعضای محترم ارسال می شد و در جلسه بعدی کمیته
تدوین مورد بحث و تبادل نظر مجدد قرار می گرفت و اصلاحات لازم مطرح، و در صورت تأیید کمیته اعمال و
متعاقباً مورد تصویب قرار می گرفت و اصلاحات مزبور توسط دبیرکمیته در فهرست سرفصل ها اعمال می گردید.
طبعاً تدوین سرفصل ها و میزان جزییات و دامنه کار با در نظر گرفتن فلسفه حاکم در چارچوب اهداف تدوین و
حوزه فراگیری به عمل آمده است. علاوه بر این، در بسیاری از موارد، سرفصل ها در کمیته های تخصصی نیز
مورد توجه، بازنگری و اصلاح و تجدید نظر قرار داده می شد و جهت تصویب به کمیته تدوین برگشت داده می شد.
به ویژه در ارتباط با بخش طراحی، کمیته های تخصصی جلسات مبسوطی تشکیل داده درنهایت به چارچوب مناسب
و قابل دفاعی دستیابی حاصل گردید
ادامه
